De oorsprong van Luxemburg is bescheiden maar veelbelovend. Graaf Siegfried, de oudste zoon van een graaf van de Ardennen en zonder enig bezit dat die naam waardig was, ontving in 963 van de abdij van Saint-Maximin in Trier een castellum op een rots omgeven door bossen en weilanden in ruil voor land.

Niet ver van de oude Romeinse weg tussen Reims en Trier en omgeven door vruchtbaar land, bloeide het kleine kasteel snel en ontwikkelde het zich tot een echt economisch, politiek en religieus centrum.

Vanaf de 12e eeuw werd Luxemburg een echte stad. Het wordt een economisch, politiek en religieus centrum van de regio met ambities die veel verder gaan dan de omliggende heuvels en valleien.

De graven van Luxemburg slaagden er inderdaad in hun bezittingen snel uit te breiden door middel van huwelijken, grondaankopen, feodale betrekkingen en oorlogen. Ze slagen erin hun rivalen te bedwingen, ook al lijden ze soms met tegenslagen, zoals in de Slag bij Worringen (1288), waar graaf Heinrich VI. en drie van zijn broers zijn dodelijk gewond.

Aan het einde van de 13e eeuw was het graafschap Luxemburg onderworpen aan een uitgestrekt gebied tussen de Maas en de Moezel. Bijzonder is dat het zich aan beide zijden van de taalgrens uitstrekte, zodat het ene deel Duitstalig was en het andere Franstalig.

Verschillende legendes omringen de oprichting van de stad. De bekendste hiervan is die van de zeemeermin Mélusine, een mythische figuur die in verschillende regio's van Europa verschijnt.

Kijk ook op de officiële website: Link naar website